hc8meifmdc|2010A6132836|BehboudFroshgahWebSite|tblnews|Text_News|0xfdff728e010000005d08000001000200
ارتباط فعالیت
فیزیکی و تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطرساز قلبی در زنان شاغل و
خانه دار
مرضیه سعیدی *
چکیده:
سابقه و هدف: یکی از عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی بخصوص بیماری
عروق کرونر و آترواسکلروزیس بی تحرکی است. تماشای تلویزیون به عنوان یک رفتار
غیرفعالانه و شاخص بیتحرکی با چاقی و عوامل خطرساز قلبی مرتبط است. در این مطالعه
ارتباط میزان فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون و عوامل خطرساز آترواسکلروزیس در
زنان شاغل و خانهدار بررسی و مقایسه شده است.
مواد و روشها:
در این مطالعه مقطعی که بر اساس اطلاعات فاز اول برنامه قلب سالم اصفهان در سال
80-1379 صورت گرفته است، به روش تصادفی خوشهای تعداد6391 زن از سه شهر اصفهان،
نجف آباد و اراک انتخاب شدند و در دو گروه شاغل و خانهدار قرار گرفتند. بهکمک
پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه فعالیت فیزیکی بک اطلاعات لازم جمعآوری
شد. میزان فعالیت فیزیکی با در نظر گرفتن مدت و شدت فعالیت بر حسب مت- دقیقه در
هفته و مدت تماشای تلویزیون برحسبدقیقه درهفته درنظرگرفتهشد. محیطشکم، قد، وزن،
فشارخون و آزمایشخون برایتعیینقند و چربیهای خون اندازهگیری و ثبتشد. برای
آنالیز آماری از آزمونهای تی، کایدو، رگرسیون چندگانه و لجستیک استفاده شد.
یافتهها: تعداد افراد در دو گروه شاغل و خانهدار به ترتیب 361
و6030 نفر بود. میانگین فعالیت فیزیکی اوقات فراغت
(LTPA) در دوگروه فوق بهترتیب00/562± 22/387 و 92/402±76/201
مت-دقیقه درهفته(001/0p=) و میانگین
مدت تماشای تلویزیون(TVW) در دوگروه بهترتیب
54/82± 4/128 و 90/104±
64/141 دقیقه درهفته بود(005/0p=). نسبت شانس(OR)
در افراد چاق (1/36³ BMI
)برای تماشای تلویزیون 001/1 (003/0p=) و برای
فعالیت فیزیکی اوقات فراغت 9999/0 (382/0p=) بود. در زنان خانه دار LTPA
با تریگلیسرید ارتباط معنادار منفی داشت(02/0 p=
و 03/0- ?
=).TVW با BMI
ارتباط معنادار مثبت (002/0 p= و 04/0 ? =) و با LDL-کلسترول ارتباط منفی معنی داری داشت
(03/0p= و 02/0- ?
=). در زنان شاغل هیچ ارتباطی بین دو متغیر مذکور و عوامل خطرساز
دیده نشد.
بحث: با توجه به
پایین بودن میانگین LTPA در زنان بهخصوص
زنان خانهدار و ارتباط منفی آن بویژه باTG، انجام فعالیت
فیزیکی در اوقات فراغت و افزایش میزان آن مخصوصاً در زنان خانه دار توصیه می شود.
همچنین با توجه به بالابودن میانگین مدت تماشای تلویزیون در زنان خانهدار نسبت به
شاغل و ارتباط مثبت آن با BMI،کاهش مدت
تماشای تلویزیون در کنترل چاقی بهویژه در زنان خانه دار مؤثر است. « دریافت:
26/8/82 پذیرش: زمستان 1383»
کلیدواژهها: فعالیت فیزیکی اوقات فراغت، تماشای
تلویزیون، عوامل خطرساز قلبی عروقی.
* فیزیو تراپیست و کارشناس پژوهشی مرکز
تحقیقات قلب و عروق اصفهان.
*عهده
دار مکاتبات: اصفهان، میدان جمهوری اسلامی، خیابان خرم، مرکز درمانی تحقیقاتی حضرت
صدیقه طاهره(س)، مرکز تحقیقات قلب و
عروق، صندوق
پستی: 1148-81465، تلفن: 3359797- 0311
نمابر: 3373435- 0311 crc@mui.ac.ir
E-mail:
مقدمه:
با
توجه به بیشتر بودن میزان مرگ و میر ناشی
از بیماریهای قلبیعروقی(CVD) در کشورهای
درحال توسعه نسبت به کشورهای پیشرفته، بیماریهای غیر واگیر از جمله CVD
از اولویتهای بهداشتی این قبیل کشورها میباشد(1). بر اساس مطالعات قبلی شیوع
بیماریهای عروق کرونر در اصفهان 4/19درصد میباشد که این رقم در زنان 9/21درصد
است(2). بر اساس مطالعات انجامشده در اصفهان، بیش از 75درصد مردم اصفهان حداقل
یکی از عوامل خطر CVD را دارند(3). یکی از عوامل خطر بیماریهای
قلبیعروقی بیتحرکی است(4). آنچه که میتواند این بیتحرکی را توجیهکند، شیوه
زندگی غلط و پیشرفت تمدن و ماشینی شدن زندگی است؛ چرا که در گذشته زنان حتی برای
انجام کارهای خانه بیشتر از نیروی بدنی خود استفاده میکردند و امروزه نهتنها
زیاد فعال نیستند، بلکه با داشتن تغذیه غلط تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی آنها
بر هم خورده و باعث بروز بیماریهایی همچون چاقی، فشار خون، دیابت و بیماریهای
قلبیعروقی شده است. مطالعات انجامشده در سایر کشورها نشانداده که فعالیت فیزیکی
در کاهش چاقی و بهبود متابولیسم گلوکز و فشار خون و چربیها و همچنین کاهش مرگ و میر کلی و بیماریهای قلبیعروقی
مؤثر بوده است(17-5). این در حالیاست که بیش از 70درصد زنان در اصفهان در اوقات
فراغت فعالیت فیزیکی کافی ندارند. از سوی دیگر رفتارهای غیرفعالانه مانند تماشای
تلویزیون و کار با کامپیوتر در بین آنها بسیار شایع شده است و جای سرگرمیهایی
مثل بازی با بچهها، پیادهروی و... را گرفته است و این عادت را به فرزندان خود
نیز آموزش میدهند. براساس مطالعات انجامشده تماشای تلویزیون یکی از مهمترین
شاخصهای بیتحرکی است که با چاقی و عوامل خطر CVD
مرتبط است(21-18). مطالعات نشانداده که میتوان با پیشگیری از رفتارهای غیرفعال
شیوع عوامل خطرساز قلبی عروقی و چاقی را کاهش داد(28-22). در این خصوص برخی از
محققان معتقدند اصلاح شیوه زندگی و افزایش مصرف انرژی در محیط کار میتواند در
کاهش چاقی مؤثر باشد(31-29). برخی از مطالعات
نشان دادهاند که فعالیت فیزیکی محیط کار با کاهش وزن ارتباط داشته
است(31و32). از طرفی برخی دیگر نشان دادهاند که بروز پرفشاری خون، چاقی و اضافه
وزن با سختی کار فقط در مردان مرتبط بوده و در زنان ارتباط نداشته است(33) و نیز
برخی از مطالعات هم به این نتیجه رسیدهاند که تنها فعالیت فیزیکی اوقات فراغت با
چاقی و اضافهوزن ارتباط دارد و بین فعالیت فیزیکی در محیط کار با چاقی
و اضافهوزن چنین ارتباطی
وجود نداشته است. با توجه به شیوع بالای این بیماریها و عوارض
آنها در زنان و با توجه به اینکه در ایران
در این زمینه مطالعات کمی انجام شده، به نظر میرسد شاغلبودن یا نبودن
زنان در این ارتباط بیتأثیر نباشد؛ لذا در این مطالعه ارتباط فعالیت فیزیکی و
تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطر CVD
در زنان شاغل و خانه دار بررسی شده است.
مواد
و روشها:
این
مطالعه مقطعی بر اساس مرحله اول برنامه قلب سالم اصفهان(34) در استانهای اصفهان و
مرکزی در سال 1379 انجام شد. ابتدا جامعه مورد مطالعه
(اصفهان، نجفآباد و اراک) به دو طبقه شهر و روستا تقسیم شد و25 خوشه از اصفهان،
15 خوشه از نجفآباد و 23 خوشه از اراک به طور تصادفی انتخاب شد از این خوشهها 5
تا 10درصد خانوارها بهطور تصادفی و از هر خانوار یک نفر انتخاب شد و نمونهها در
دو گروه زن و مرد با نسبت مساوی قرارگرفتند. سپس گروه زنان مورد مطالعه قرار
گرفتند که به دو زیر گروه خانهدار و شاغل تقسیمبندی شدند. معیار ورود به مطالعه
افرادی بودند که حداقل 19سال سن داشتند و به بیماریهای خونریزیدهنده و عقبماندگی
ذهنی مبتلا نبودند، تابعیت آنها ایرانی بوده و حداقل 6 ماه در یکی از شهرستانهای
مورد مطالعه زندگی میکردهاند. مصرف سیگار، وضعیت منوپوز و اطلاعات دموگرافیک آنها
از طریق پرسشنامه ثبت شد. روایی و اعتبار پرسشنامه توسط 2 مطالعه آزمایشی تعیین و
مورد تأیید مرکز مطالعه و توسعه آموزش پزشکی قرار گرفت. در ضمن زنان باردار و
افرادیکه از داروهای کاهنده فشار خون و یا کاهنده چربی خون استفاده میکردند، از
مطالعه حذف شدند. فعالیت فیزیکی اوقات فراغت به وسیله پرسشنامه Baecke
(35) و با روش مصاحبه بر حسب مت- دقیقه در
هفته که مقیاسی است که هم شدت و هم مدت فعالیت را در بر میگیرد، با ضرب مدتزمان
اختصاصدادهشده در هفته به
فعالیت فیزیکی و ورزش در اوقات فراغت، در شدت فعالیت برحسب مت(یک مت معادل مصرف
5/3 میلیلیتر اکسیژن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه میباشد) اندازهگیری
شد. مدت تماشای تلویزیون بر حسب دقیقه در هفته در نظر گرفته شد.(4و36). آزمایشهای
لازم برای تعیین چربیها و قند خون با دعوت افراد و مراجعه آنها به پایگاهها
انجام گردید. میزان کلسترول توتال (T.cho)، تریگلیسرید (TG)، HDL-کلسترول
(HDL-C) و LDL-کلسترول
تعیین شد. میزان T.cho و TG با روش آنزیمی
توسط دستگاه اتوآنالایزر Elan 2000 و HDL-C
به روش آنزیمی مشابه T.cho با روش رسوب
هپارین-منگنز تعیینگردید(37). LDL-کلسترول با
فرمول Friedewald (38) وقتی TG
کمتر یا مساوی 400 میلیگرم بر دسیلیتر بود و وقتیTG
بیش از 400 بود، LDL-کلسترول با کیت مخصوص تعیین گردید.
قندخون افراد در حالت ناشتا توسط روش آنزیمی
گلوکزاکسیداز تعیین شد. بر اساس استاندارد WHO
کسانی که سابقه مصرف داروی کاهنده قند خون داشتند و بر اساس معیارهای انجمن دیابت
امریکا قند خون ناشتای (FBS) مساوی یا
بیشتر 126 میلیگرم بر دسیلیتر و یا مصرفکنندگان داروی کاهنده قند خون، دیابتی
محسوب شدند(39). کلیه آزمایشهای افراد از سه شهرستان به آزمایشگاه مرکزی پروژه در
مرکز تحقیقات قلب و عروق ارسال شد. این آزمایشگاه معیارهای آزمایشگاه مرکزی وزارت
بهداشت و درمان را دارد و با دانشگاه St Rafael و بروکسل،
بلژیک کنترل کیفی میگردد(34). وزن و قد افراد توسط فرد آموزشدیده بدون کفش و با
یک لباس سبک و نازک اندازهگیریشد. شاخص توده بدنیBMI))
برحسب کیلوگرم بر مترمربع با تقسیم وزن بر مجذور قد تعیین گردید(40). همچنین محیط
شکم و لگن افراد در حالت ایستاده از روی یک لباس نازک اندازهگیری شد، بهطوریکه
محیط شکم در قسمت وسط پایینترین دنده و بالاترین قسمت لگن خاصره و محیط لگن در
ناحیه استخوان فمور اندازهگیری شد و سپس نسبت محیط شکم به محیط لگن محاسبهگردید(41).
اندازهگیری فشارخون توسط پزشکان آموزشدیده بر طبق معیارهای استاندارد(42) اندازهگیری
شد. این افراد به مدت یک هفته جهت یادگیری نحوه استفاده از اسفیگمومانومتر و
چگونگی اندازهگیری فشارخون در حال نشسته آموزش دیدند. فشارخون پس از 5 دقیقه
استراحت فرد در دو نوبت از دست راست گرفتهشد و میانگین آن بهعنوان فشارخون فرد
یادداشت گردید. طبق تعریف WHO افراد دارای
فشارخون سیستول بیشتر یا مساوی 140میلیمتر جیوه و یا فشار خون دیاستول بیشتر یا
مساوی 90 یا مصرفکنندگان داروی کاهنده فشارخون، افراد مبتلا به فشارخون در نظر
گرفته شدند (42). سؤالات مربوط به اطلاعات دموگرافیک توسط پرسشگران آموزشدیده در
درب منازل و سؤالات شرح حال و معاینات در پایگاه اجرایی طرح توسط پزشکان آموزشدیده
انجام شد(34). کلیه اطلاعات پرسشنامهها در پایگاه مرکزی طرح و توسط کمیته پایش
بررسی گردید (34).
دادههای بهدستآمده در سطح 05/0< P
تحلیل شد. برای مقایسه متغیرهای طبقهبندیشده از آزمون کایدو و برای
مقایسه سایر متغیرها از آزمون تی استفاده شد. برای بررسی ارتباط فعالیت فیزیکی اوقات
فراغت و تماشای تلویزیون با عوامل خطر از آنالیز رگرسیون چندگانه استفاده شد که در
این مدل متغیرهای مخدوشکننده مثل مصرف سیگار، سن، تحصیلات، درآمد سرانه و وضعیت
منوپوز به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد تا اثر دو متغیر اصلی(فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت و تماشای تلویزیون) به صورت خالص از سایر متغیرها ومستقل از هم بهدست
آید و برای بررسی تأثیر فعالیت فیزیکی و مدت تماشای تلویزیون در چاقی از آزمون
رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافتهها:
تعداد
6391 نفر زن از سه شهر اصفهان، نجف آباد و اراک مورد مطالعه قرار گرفتند که 6030
نفر خانهدار یا بازنشسته و 361نفر شاغل بودند. اثر متغیرهای سن، درآمد سرانه، سالهای
تحصیل، مصرف سیگار، وضعیت منوپوز و مصرف استروژن برای دو گروه با استفاده از مدل
رگرسیون چندگانه حذف شد. میانگین فعالیت فیزیکی اوقات فراغت در کل 15/98±35/52 دقیقه درهفته بود. در گروه زنان شاغل و
خانهدار این مقدار بهترتیب برابر 99/126±99/91
و64/95±98/49 دقیقه درهفته بودکه تفاوتمعناداری
داشت(00/0=P).
مدتزمان تماشای
تلویزیون در کل جمعیت برابر 77/103±87/140 بود و در دو گروه زنان شاغل
و خانهدار بهترتیب برابر 54/82 ± 44/128 و
90/104 ± 64/141 بود (005/0=P)
(جدول 2).
9/70درصد زنان خانهدار اصلا" فعالیت بدنی اوقات
جدول1 - مشخصات
جمعیت مورد مطالعه به تفکیک گروه در زنان خانهدار، شاغل و کل زنان.
متغیر
|
کل زنان(6391n=
)
mean±SD
|
خانهدار(6030n=
)
mean±SD
|
شاغل(361n=
)
mean±SD
|
P*
|
سن(سال)
|
57/14 ± 80/38
|
77/14±05/39
|
87/9±59/34
|
000/0
|
کلسترول(mg/dl)
|
80/54±49/202
|
32/55±95/202
|
52/44±65/194
|
001/0
|
LDL-
کلسترول(mg/dl)
|
76/41±03/122
|
98/41±28/122
|
38/37±85/117
|
041/0
|
HDL-
کلسترول(mg/dl)
|
42/13±48/48
|
60/13±49/48
|
00/10±35/48
|
806/0
|
تری گلیسرید(mg/dl)
|
93/99±92/161
|
84/100±98/162
|
34/81±08/144
|
000/0
|
FBS(mg/dl)
|
33/29± 58/81
|
28/28±68/81
|
08/43±87/79
|
043/0
|
فشار خون
سیستول(mmHg)
|
3 9/16± 75/111
|
96/16±87/11
|
32/16±01/110
|
04/0
|
فشار خون
دیاستول(mmHg)
|
28/10± 72/73
|
40/10±72/73
|
80/11±78/73
|
92/0
|
BMI
|
92/5±74/26
|
97/5± 78/26
|
88/4±15/26
|
020/0
|
دور کمر(cm)
|
17/14±61/92
|
26/14±74/92
|
51/12±37/90
|
001/0
|
سالهای تحصیل
|
78/4±55/5
|
61/42513/5
|
93/4±45/10
|
000/0
|
درآمد
سرانه(هزار تومان در ماه)
|
58/17±61/15
|
56/17±26/15
|
94/16±30/21
|
000/0
|
منوپوز(%)
|
15%
|
6/15%
|
2/5%
|
00/0
|
استروژن(%)
|
1%
|
1%
|
4/1%
|
40/0
|
مصرف سیگار(%)
|
4/1%
|
3/1%
|
7/1%
|
55/0
|
P.
Value*
فراغت نداشتند و 80درصد آنان کمتر از 1 ساعت در هفته
فعالیت بدنی در اوقات فراغت داشتند. 54درصد زنان شاغل اصلا" فعالیت بدنی
اوقات فراغت نداشتند و 60درصد آنان کمتر از 1 ساعت در هفته فعالیت بدنی در اوقات
فراغت داشتند.1/68درصد زنان خانهدار و 9/68 درصد زنان شاغل بیش از 1 ساعت در هفته
تلویزیون تماشا میکردند.20 درصد زنان خانهدار و 10درصد زنان شاغل بیش از 3 ساعت
در هفته تلویزیون تماشا میکردند. در کل، فعالیت فیزیکی اوقات فراغت تنها با تریگلیسرید
ارتباط معنادار منفی داشت (03/0=P و 02/0-?=)
و با سایر متغیرها ارتباط معنادار نبود. مدت تماشای تلویزیون با BMI
ارتباط معنادار مثبت داشت
(001/0=p و 43/0?=)،
ولی با LDL ارتباط منفی معنادار داشت(04/0=P
و 009/0?=)(جدول 3). در زنان خانهدار فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت با تریگلیسرید ارتباط معنادار منفی داشت(02/0 =P
و 03/0-?=)، ولی با سایر عوامل خطر ارتباطی نداشت.
همچنین مدت تماشای تلویزیون در این گروه با BMI
ارتباط معنادار مثبت نشانداد(002/0 =P و 04/0?=)،
ولی با LDL – کلسترول ارتباط
معنادار منفی داشت
جدول2-
فعالیت فیزیکی اوقات فراغت و تماشای تلویزیون
در دو گروه زنان خانهدار و شاغل.
متغیر
|
کل
mean±SD
|
خانه دار
mean±SD
|
شاغل
mean±SD
|
P*
|
فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت(دقیقه در هفته)
|
15/98±35/52
|
64/95±98/49
|
99/126±99/91
|
000/0
|
فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت (مت دقیقه در هفته)
|
69/415±24/212
|
92/402±76/201
|
95/561±22/387
|
000/0
|
تماشای
تلویزیون
(دقیقه در
هفته)
|
77/103±87/140
|
90/104±64/141
|
54/82±44/128
|
005 /0
|
P.
Value*
جدول3 –ارتباط
فعالیت فیزیکی اوقات فراغت و تماشای تلویزیون با عوامل خطر آترواسکلروزیس (آنالیز
رگرسیون چند گانه).
فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت
|
تماشای
تلویزیون
|
متغیر وابسته
|
ارتباط
|
خطای
استاندارد
|
ضریب رگرسیون
|
ضریب تعیین
مدل
|
P*
|
ارتباط
|
خطای
استاندارد
|
ضریب رگرسیون
|
P*
|
BMI
|
54/2
|
000/0
|
018/0
|
056/0
|
188/0
|
40/2
|
00/0
|
43/0
|
001/0
|
دور کمر(cm)
|
59/2-
|
000/0
|
07/0-
|
099/0
|
570/0
|
01/0-
|
70/6
|
005/0
|
702/0
|
کلسترول(mg/dl)
|
64/1-
|
002/0
|
012/0-
|
141/0
|
344/0
|
57/7-
|
58/3 -
|
012/0-
|
593/0
|
تری گلیسرید
(mg/dl)
|
98/6-
|
003/0
|
029/0-
|
103/0
|
031/0
|
00/0
|
120/1
|
001/0
|
369/0
|
HDL-
کلسترول
(mg/dl)
|
89/1-
|
000/0
|
006/0
|
002/0
|
670/0
|
48/2-
|
230/1
|
026/0-
|
942/0
|
LDL-
کلسترول
(mg/dl)
|
07/7-
|
001/0
|
001/0-
|
116/0
|
959/0
|
93/3
|
045/1-
|
009/0-
|
049/0
|
FBS(mg/dl)
|
85/3
|
001/0
|
006/0
|
025/0
|
695/0
|
01/0
|
525/2-
|
022/0
|
502/0
|
فشار خون
سیستول (mmHg)
|
40/5-
|
001/0
|
013/0
|
162/0
|
317/0
|
02/0
|
566/3
|
03/0
|
094/0
|
فشارخون
دیاستول (mmHg)
|
508/5
|
000/0
|
022/0
|
096/0
|
113/0
|
00/0
|
609/9
|
009/0
|
485/0
|
P.
Value*
جدول 4- ارتباط
فعالیت فیزیکی اوقات فراغت و تماشای تلویزیون با عوامل خطر آترواسکلروزیس در زنان
خانهدار و شاغل(آنالیز رگرسیون چندگانه).
)فعالیت فیزیکی اوقات فراغت( )تماشای
تلویزیون(
متغیر وابسته
|
شغل
|
ارتباط
|
خطای
استاندارد
|
ضریب رگرسیون
|
P*
|
ضریب تعیینمدل
|
ارتباط
|
خطای
استاندارد
|
ضریب رگرسیون
|
P*
|
BMI
|
خانه دار
|
66/3
|
00/0
|
025/0
|
07/0
|
054/0
|
31/2
|
001/0
|
041/0
|
002/0
|
|
شاغل
|
17/4-
|
00/0
|
048/0-
|
372/0
|
111/0
|
06/4
|
003/0
|
06/0
|
244/0
|
دورکمرcm
|
خانه دار
|
50/4
|
000/0
|
001/0
|
927/0
|
097/0
|
21/4
|
002/0
|
003/0
|
815/0
|
|
شاغل
|
76/1-
|
001/0
|
081/0-
|
129/0
|
148/0
|
75/2-
|
009/0
|
017/0-
|
750/0
|
کلسترول
|
خانه دار
|
90/1-
|
002/0
|
014/0-
|
309/0
|
142/0
|
20/5-
|
007/0
|
010/0-
|
450/0
|
(mg/dl)
|
شاغل
|
470/3
|
004/0
|
000/0
|
994/0
|
092/0
|
31/3
|
032/0
|
055/0
|
308/0
|
تریگلیسرید
|
خانه دار
|
59/7-
|
003/0
|
03/0-
|
029/0
|
119/0
|
91/8
|
013/0
|
009/0
|
488/0
|
(mg/dl)
|
شاغل
|
25/5-
|
008/0
|
004/0-
|
947/0
|
036/0
|
24/4
|
059/0
|
039/0
|
474/0
|
HDLکلسترول
|
خانه دار
|
27/1
|
000/0
|
004/0
|
791/0
|
002/0
|
67/2
|
002/0
|
002/0
|
879/0
|
(mg/dl)
|
شاغل
|
42/8
|
001/0
|
049/0
|
407/0
|
008/0-
|
76/6-
|
008/0
|
050/0-
|
385/0
|
LDL
کلسترول
|
خانه دار
|
84/1-
|
001/0
|
002/0-
|
900/0
|
101/0
|
14/1-
|
005/0
|
029/0-
|
035/0
|
(mg/dl)
|
شاغل
|
46/3
|
004/0
|
001/0
|
993/0
|
110/0
|
06/2
|
029/0
|
041/0
|
482/0
|
FBS
|
خانه دار
|
81/6-
|
001/0
|
01/0-
|
495/0
|
028/0
|
14/3-
|
004/0
|
012/0-
|
390/0
|
(mg/dl)
|
شاغل
|
80/7
|
004/0
|
102/0
|
081/0
|
005/0
|
32/1
|
033/0
|
023/0-
|
692/0
|
فشارخون
سیستول
(MmHg)
|
خانه دار
|
4/74
|
001/0
|
011/0
|
411/0
|
165/0
|
97/3
|
002/0
|
025/0
|
068/0
|
شاغل
|
401/1
|
002/0
|
049/0
|
377/0
|
112/0
|
61/7-
|
012/0
|
035/0-
|
520/0
|
فشارخون
دیاستول
(mmHg)
|
خانه دار
|
530/6
|
000/0
|
025/0
|
075/0
|
100/0
|
28/1
|
001/0
|
013/0
|
357/0
|
شاغل
|
65/1-
|
001/0
|
008/0
|
888/0
|
078/0
|
41/7
|
009/0
|
000/0
|
993/0
|
P.
Value*
(03/0=P
و 02/0-?=). درگروه زنان شاغل هیچگونه ارتباط
معناداری بین فعالیت فیزیکی اوقات فراغت و تماشای تلویزیون با عوامل خطر
آترواسکلروز وجود نداشت(جدول4). نسبت شانس(OR) برای فعالیت
فیزیکی اوقات فراغت در زنان چاق (6/31> BMI
) برابر 9999/0 (3824/0P=) و برای
تماشایتلویزیون 001/1 (0034/0=P ) بهدستآمد(جدول5).
جدول5- تأثیر
فعالیتفیزیکی اوقات فراغت و تماشای تلویزیون در چاقی با مدل رگرسیون لجستیک(صدک
85: 6/31> BMI
)
P*
|
خطای
استاندارد
|
Odds
Ratio
|
پارامتر
متغیر
|
3824/0
|
92/9
|
9999/0
|
فعالیت فیزیکی
اوقات فراغتمت(دقیقهدرهفته)
|
0034/0
|
003/0
|
0010/1
|
تماشای
تلویزیون
دقیقه در هفته
|
P.
Value*
بحث:
مطالعه
حاضر نشان داد که میانگین فعالیت فیزیکی اوقات فراغت در کل زنان مورد مطالعه که
نمونهای از جمعیت ایرانی است، نسبت به آنچه که برای حفظ سلامتی قلب و عروق نیاز
است، بسیار کم است. در زنان خانهدار نسبت به زنان شاغل میزان میزان فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت تقریبا" نصف و تفاوت معنادار بوده است. همچنین نتایج این تحقیق
حاکی از آن است که بیش از دوسوم زنان خانهدار اصلا" فعالیت فیزیکی در اوقات
فراغت ندارند و بیش از نیمی از زنان شاغل نیز اصلا" هیچ فعالیتی در اوقات
فراغت خود ندارند. از میان زنان خانهدار تنها 1/4درصد به مدت نیمساعت در هفته
فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت خود انجام میدادند و در گروه زنان شاغل نیز تنها
4/4 درصد نیم ساعت در هفته فعالیت فیزیکی اوقات فراغت داشتند که این ارقام بسیار
قابلتوجه است. این مطالعه نتایج اسفباری را از نظر وضعیت فعالیت بدنی اوقات
فراغت زنان نشان میدهد. با وجود این بر
خلاف سایر مطالعات فعالیت فیزیکی اوقات فراغت در زنان از میان عوامل خطر
آترواسکلروز که در این مطالعه بررسی شد (شاخص توده بدنی، اندازه دور کمر، لیپید
پروفایل، قند خون و فشار خون) تنها با تریگلیسرید ارتباط معنادار منفی داشت. در
مطالعه حاضر با افزایش فعالیت فیزیکی اوقات فراغت شانس چاقی در زنان کمترشد، هر
چند از نظر آماری معنادار نبود. در مطالعه کوهورت دیگری که در روی زنان انجام شد
به این نتیجه رسیدند که بالا بودن BMI و اندازه محیط
شکم Waist to Hip Ratio=WHR))
در افراد با فعالیت فیزیکی کم و مدت زیاد تماشای تلویزیون مرتبط بوده است(43).
مطالعه Guillaume در سال 1997 نیز نشان داده که فعالیت فیزیکی با
توده چربی بدن در پسران ارتباط مستقیم داشته، ولی این ارتباط در دختران وجودنداشتهاست(44).
Forrest و همکارانش در سال 2001 نیز به این نتیجه
رسیدند که در زنان، فعالیت شغلی با عوامل خطر آترواسکلروزیس(فشار خون، انسولین
بالا، شاخص توده بدنی، وزن و لیپید پروفایل) ارتباطی ندارد، ولی در مردان این
ارتباط دیده شد(45). با این حال مطالعه Hu در سال 2002
نشان داد که فعالیت فیزیکی کمتر از یک ساعت با فشار خون پایین مرتبط بوده و با
مصرف سیگار نیز ارتباط معکوس داشته است(46).
علت اینکه در مطالعه ما در زنان شاغل هیچ ارتباطی بین فعالیت فیزیکی
اوقات فراغت و تماشای تلویزیون با عوامل خطر مشاهده نشد، از دو جهت قابل توجیه
است: یکی تأثیر شاغلبودن آنها و در نتیجه استرسهای ناشی از آن که اثر نامطلوب
بر عوامل خطر دارد و دیگری تعداد نمونههای کم در این گروه نسبت به گروه زنان خانهدار.
از طرفی در این مطالعه با افزایش مدت تماشای تلویزیون شانس چاقی در زنان بیشتر شد
و این ارتباط از نظر آماری معنادار بود که با توجه به نزدیکبودن مقدار OR
به عدد 1 به نظر میرسد معنادار شدن این ارتباط بیشتر به دلیل حجم نمونه بالا در
کل جمعیت مورد مطالعه باشد. در مطالعه CARDIA
نیز شیوع چاقی در افراد جوان با افزایش مدت تماشای تلویزیون بیشتر شده است
(19). همچنین در مطالعات دیگر ارتباط تماشای تلویزیون با لیپیدها نشان داده شده
است(4، 11، 47و48). در مطالعه Hu نیز که در روی
زنان انجام گرفت مدت تماشای تلویزیون با چاقی و دیابت نوع II
ارتباط مثبت داشت. این مطالعه نشان داده که هر 2 ساعت افزایش مدت تماشای تلویزیون
23درصد خطر چاقی را افزایش میدهد و هر 2 ساعت افزایش مدت نشستن در محیط کار 5درصد
خطر چاقی را افزایش میدهد(49).
بر اساس مطالعه حاضر توصیه میشود اقدامات لازم جهت
افزایش میزان فعالیت فیزیکی اوقات فراغت در زنان بهخصوص زنان خانهدار با
درنظرگرفتن نیازها و امکانات آنها صورت پذیرد و با توجه به ارتباط مثبت تماشای
تلویزیون با چاقی میتوان با کاهش مدت تماشای تلویزیون در زنان بهویژه در زنان
خانهدار چاقی را که یکی از عوامل خطرساز مهم آترواسکلروز است و با سایر عوامل خطر
مثل دیابت و فشار خون هم ارتباط دارد، کنترل و پیشگیری نمود.
تقدیر و تشکر:
با تشکر فراوان از کلیه همکاران محترم مرکز
تحقیقات قلب و عروق و مرکز بهداشت استان
اصفهان و نیز همکاران عزیز در شهر اراک که در اجرای برنامه قلب سالم اصفهان فعالیت
و همکاری صمیمانه داشتند.
References:
1.
World Health Stat Q. Inter health steering committee. Demonstration projects
for the integrated prevention and control of non communicable disease Inter
health program: epidemiological background and rationale. 1991; 44:48-504.
2.
Sarraf zadegan N| sayed Tabatabaei FA| Bashardoost
N. The prevalence of coronary artery disease in an urban population in Isfahan
Iran. Acta Cardiol 1999; 54(5):252-63.
3.
Sarraf zadegan N| Boshtam M| Rafiei M. Risk factors for coronary artery disease
in Isfahan Iran. Europe J pub Health 1999;1:20-6.
4.
Kronenberg F| Pereira MA| Kathryn M| H Schmit Z| Arnett DK| Kelly R| et al.
Influence of leisure time physical activity and television watching on
arteriosclerosis risk factors in the NHLBI family heart study. Athersclerosis
2000; 153(2): 433-43.
5.
Physical activity and cardiovascular health. NIH Consensus Development Panel on
Physical Activity and Cardiovascular Health. J Am Med Assoc 1996; 276: 241-6.
6.
Dunn AL| Marcus BH| Kampert JB| Garcia ME| Kohl HW| Blair SN. Comparison of
lifestyle and structured interventions to increase physical activity and cardio
respiratory fitness: a randomized trial. J Am Med Assoc 1999; 281:327-34.
7.
Anderson RE| Wadden TA| Barttlett SJ| Zamel B|Varde TJ| Franckowiak SC. Effects
of lifestyle activity as structured aerobic exercise in obese women: a
randomized trial. J Am Med Assoc 1999; 281:335-40.
8.
Caspersen CJ| Bloemberg BP| Saris WH| Merrit RK| Kromhout D. The prevalence of
selected physical activities and their relation with coronary heart disease
risk factors in elderly men: the Zutphen study| 1985. Am J Epidemiol 1991;
133:1078-92.
9.
Folsom AR| Caspersen CJ| Taylor HL| Jacobs DR| Luepker RV| Gomes-Marin O| et
al. Leisure time physical activity and its relationship to coronary risk
factors in a population-based sample: the Minnesota heart survey. Am J
Epidermal 1985; 121: 570-9.
10.
Dannenberg AL| Keller JB| Wilson PW| elli WP. Leisure time physical
activity in the Framingham Offspring study: description| seasonal variation|
and risk factors correlates. Am J Epidemiol 1989; 129:76-88.
11.
Young DR| Haskell WL| Jatulis DE| SP. Associations between changes in physical
activity and risk factors for coronary heart disease in a community-based
sample of men and women: the Stanford Five-City project. Am J Epidemiol 1993;
138:205-16.
12.
Thune I| Njolstad I| Lochen ML| Forde OH. Physical activity improves the metabolic
risk profiles in men and women: the Tromso Study. Arch Intern Med 1998;
158:1633-40.
13.
Mensink GB| Heerstrass DW| Neppelenbroek SE| Schuit AJ| Bellach BM. Intensity|
duration| and frequency of physical activity and coronary risk factors. Med Sci
Sports Exerc1997; 29:1192-8.
14.
Eaton CB| Medalie JH| Flocke SA| Zyzanski SJ| Yaari S| Goldbourt U.
Self-reported physical activity predicts long-term coronary heart disease and all-cause
mortalities: Twenty-one year follow-up of the Israeli Ischemic Heart Disease
study. Arch Farm Med 1995; 4:323-9.
15.
Wannamethee SG| Shaper AG| Walker M. Changes in physical activity| mortality|
and incidence of coronary heart disease in older men. Lancet 1998; 351:1603-8.
16.
Kujala UM| Kaprio J| Sarna S| Koskenvuo M. Relationship of leisure-time
physical activity and mortality: the Finnish Twin cohort. J Am Med Assoc 1998;
279:40-4.
17.
Fried LP| Kronmal RA| Newman AB. Risk factors for 5-year mortality in older
adults: the cardiovascular Health Study. J Am Med Assoc 1998; 279:585-92.
18.
Fitzgerald SJ| Kriska AM| Pereira MI| de Courten MP. Associations among
physical activity| television watching and obesity in adult Pima Indians. Med
Sci Sports Exerc 1997; 29:910-5.
19.
Sidney S| Sternfeld B| Haskell Wl| Jacobs DR| Chesney MA| Hulley SB. Television
viewing and cardiovascular risk factors in young adults: the CARDIA study. Ann
Epidemiol 1996; 154-9.
20.
Coakley EH| Rime EB| Colditz G| Kawachi I| Willett W. Predictors of weight
change in men: results from the health professionals follow- up study. Int J
Obes Relat Metab Disord 1998; 22:89-96.
21.
Higgins M| province M| Heiss G. NHLBI Family Heart Study: objectives and
design. Am J Epidemiol 1996; 143:1219-28.
22. Jakes RW| Day NE| Patel B| Khaw KT| Okes S|
Luben R| et al. Physical inactivity is associated with lower forced expiratory
volume in 1 second: European prospective investigation in to cancer. Norfolk
prospective population study. Am J Epidermal 2002 (Jul 15); 156(2):139-47.
23. Hu
FB| Leitzmann MF| stampfer MJ| Colditz GA| Willett WC| Rimm EB| et al. Physical
activity and television watching in relation to risk for type 2 diabetes
mellitus in men. Arch Intern Med 2001; 161(12):1542-8.
24.
Fung TT| Hu FB| Yu J| Chu NF| Spiegelman D| Tofler GH| et al. Leisure- time physical
activity| television watching| and plasma biomarkers of obesity and
cardiovascular diseases risk. Am J Epidermal 2000; 152(12):1171-2.
25.
Vioque J| Torres A| Quiles J. Time spent watching television| sleep duration
and obesity in adults living in Valencia| Spain. In J Obes Relat Metab Disord
2000; 24(12):1683-8.
26.
Johnson RK. Change in eating and physical activity patterns of US children.
Proc Nutr Soc 2000; 59(2):295-301.
27.
Salmon J| Bauman A| Crawford D| Timperio A| Owen N. The association between
television viewing and overweight among Australian adults participating in
varying levels of leisure-time physical activity. In J Obes Relat Metab Disord
2000; 24(5):600-6.
28.
Pomerleau J| Mckeigue PM| Chaturredi N. Factors associated with obesity in
South Asian| Afrocaribean and European women. In J Obes Relat Metab Disord
1999; 23(1):25-33.
29.
Stamler J. Epidemic obesity in the United States. Arch Intern Med 1993; 153:
1040-4.
30.
Prentice AM| Jebb SA. Obesity in Britain: gluttony or sloth? BMJ 1995; 311:
437-9.
31.
Hill JO| Melanson EL. Overview of the determinants of overweight and obesity:
current evidence and research issues. Med Sci Sports Exr 1999; 31: 515-S21.
32.
Popkin BM| Doak CM. The obesity epidemic is a worldwide phenomenon. Nutr Rev 1998;
56:
106-14.
33.
Bjorntorp P. Obesity. Lancet 1997; 350: 423-6.
34.
Heini AF| Weinsier RL. Divergent trends in obesity and fat intake patterns: the
American paradox. Am J Med 1997; 102:259-64.
35.
Sarraf Zadegan N| Sadri Gh| Malek Afzali H| Baghaei A| Shahrokhi Sh| Tolooei M|
et al. Isfahan Healthy Heart Program| an integrated community-based
interventional program. Acta Cardiologica 2003; 58(4).
36.
Ainsworth BE| Haskell WL| Leon AS| et al. Compendium of physical activities:
Classification of energy costs of human physical activates.
Med Sci Sports Exerc 1993; 25:71-80.
37.
Burema B| Frijters J. A short questionnaire for the measurement of habitual
physical activity in epidemiological studies. Am J Clin Nutr1982; 38:936-942.
38.
Warnick GR| Benderson J| Albers JJ. Dextran sulfate Mg2+ precipitation
procedure for quantitation of high-density; lipoprotein cholesterol. Clinical
Chemistry 1982; 28(6): 1379-1388.
39.
Friedewald WT| Levy RI| Fredrickson DS. Estimation of the concentration of
low-density lipoprotein cholesterol in plasma| without use of the preparative
ultracentrifuge. Clinical Chemistry 1972; 18: 499-502.
40.
WHO. WHO draft protocol and manual of operations population survey for
cardiovascular disease risk factors in the Eastern Mediterranean Region.
Alexandria (Egypt) 1995: 1 -35.
41.
National Institutes of Health. The practical guide identification| evaluation
and treatment of overweigh and obesity in adults. NIH Publication 2000; 9.
42. An
epidemiological approach to describing risk associated with blood pressure
levels: Final report of the working group on risk and high blood pressure.
Hypertens 1985; 7(4): 641-651.
43.
Rosmond R| Bjorntorp P. Psychosocial and socio-economic factors in women and
their relationship to obesity and regional body fat distribution. In J Obes
Relat Metab Disord 1999; 23:138-45.
44.
Gulliame M| Lapidus L| Bjorntrop P| Lambert A. physical activity| obesity and
cardiovascular risk factors in children. The Belgian Luxembourg child study II.
Obes Res 1997 Nov; 5(6): 549-56.
45.
Forrest KY| Bunker CH| Kriska AM| Ukoli FA| Huston SL| Marcovic N. physical
activity and cardiovascular risk factors in a developing population. Med Sci
sports Exerc 2001; 33(9): 1598-604.
46. Hu
G| Pekkarinen H| Hanninen O| Yu.Z| Guo Z| Tian H. Commuting Leisure-time
physical activity and Cardiovascular risk factors in China. Med Sci Sports
Exerc 2002; 34(2): 234-8.
47.
Hubert HB| Eaker ED| Garrison RJ| elli WP. Life-style correlates of risk
factor change in young adults: an 8-year study of coronary heart disease risk
factors in the Framingham off spring. Am J Epidemiol 1987; 125:812-31.
48.
Owens JF| Matthews KA| Wing RR| Kuller LH. Can physical activity mitigate the
effects of aging in middle-aged women? Circulation 1992; 85:1265-70.
49. Hu
FB| Li TY| Coldits GA| Willett WC| Manson JE. Television watching and other
sedentary behaviors in relation to risk of obesity and type 2 diabetes mellitus
in women. JAMA 2003; 289(14): 1785-91.